Zygomatik

Bezetting: Piet Verbist (bas), Vincent Brijs (sax), Bram Weijters (fender rhodes), Herman Pardon (drums)
Wanneer: zaterdag 12 januari 2013

Geen ‘Dagelijkse Kost’ in de Gasstraat
 
Piet Verbist bereidde samen met zijn hulpchefs Bram Weijters, Vincent Brijs en Herman Pardon een dampend stoofpotje met soul, jazz, funk en rock als belangrijke ingrediënten. Het geheel werd afgewerkt met enige specerijen uit de Arabische wereld. Het talrijk opgekomen publiek oordeelde unaniem dat de eigenzinnige bereiding naar meer smaakte. Zij die erbij waren, kunnen alleen maar al het goede wat over Zygomatik in de (internationale) jazzpers geschreven wordt, beamen.

 

In ‘Zygomaticus Major’, waarmee het concert opende, werd meteen de broeierige sfeer  neergezet waarin het concert baadde. Piet Verbist schreef voor deze groep een aantal boeiende composities die de musici de kans boden om voor het voetlicht te treden. Daarbij waren het niet enkel de soli die bijbleven, maar ook de wijze waarop het geluid van elk van de groepsleden geïntegreerd werd in het grotere geheel. Verbist wist de juiste groove neer te zetten waarop een aantal nummers dreven en liet horen hoe een contrabas kan klinken in muziek waarbij je eerder een elektrische bas zou verwachten.


Bram Weijters ontpopte zich tot een whizzkid op de Fender Rhodes, waarvan het geluid bepalend is voor deze muziek. Hij wist de clichés uit de fusion van de jaren 70 te vermijden. In het funky ‘Cut the Crab’ knipoogde hij zelfs even naar de gospel.

‘Baritonsaxofonist Vincent Brijs slalomde met lange melodieuze lijnen doorheen de composities, zoals in ‘The Pale Blue Dot’. Zijn spel vergleed niet in funky rifjes, maar hij had oog voor de  melodie en vooral voor een broeierig geluid in het lage register.


‘L.P.G. ‘ (Low Profile Genius) werd opgedragen aan één van de groepsleden en de kans is groot dat het drummer Herman Pardon betrof. Met zijn intelligente drumspel droeg hij in niet geringe mate bij tot de muziek: nooit opdringerig dominant, maar wel ontzettend stuwend en dragend.

Met het bisnummer ‘La Filosofia Del Jamón’, een nummer dat te omschrijven valt als space-flamenco, besloot Zygomatik het concert. Serious Fun!