De Amerikaanse drummer Todd Bishop kwam zijn laatste cd ‘Little Played Little Bird’ voorstellen, een Ornette Coleman tribute. De titel is raak gekozen, want de composities van Ornette worden zelden gespeeld, hoewel dit de laatste jaren grondig aan het veranderen is. En Coleman als een Parker-adept wegzetten lijkt misschien wat absurd, maar aan de andere kant kon zijn muziek pas gedijen op de vruchtbare ondergrond die de boppers voor hem legden.

Bishop ontdeed de muziek van Coleman van die verwarrende harmolodics, wat de toegankelijkheid voor het bredere publiek ten goede kwam, en gaf de nodige ruimte aan de pianist. De groep deed dan ook denken aan het Amerikaanse kwartet van Keith Jarrett uit de jaren 70 waarin aardig wat Ornettology doorsijpelde door de aanwezigheid van Coleman-alumni zoals Dewey Redman en Charlie Haden.

In sommige nummers, zoals de Don Cherry-klassiekers ‘Guinea’ en ‘Mopti’, liet trompettist Jean-Paul Estiévenaert zijn respect voor Cherry blijken, maar hij verloochende nooit zijn eigen stijl. In het onvermijdelijke ‘Lonely Woman’ klonk leider Todd Bishop behoorlijk indrukwekkend met spooky tromgeroffel waarboven hij verrassend vrije accenten legde. Olivier Stalon was op zijn elektrische bas functioneel en hield het bij een heel natuurlijk geluid zonder effectbejag dat perfect bij de klankkleur van de groep paste. Pianist Weber Iago verraste menige luisteraar met zijn heel rijk spel.